Grip op tijd - grip op geld

Eén van mijn doelen was en is om rustiger en meer ontspannen te leven. Minder jakkeren en meer genieten. Ik kan zeggen dat dit doel al redelijk goed ingezet is en ik hoop dat ik dit door mag zetten.

Wat mij hierbij geholpen heeft is een therapie bij een haptonoom. 

Je doet vaak van alles omdat je bedacht hebt dat het moet, dat het goed is en vooral omdat je denkt dat het van je verwacht wordt. Een voorbeeldje: ik dacht dat ik op mijn werk heel flexibel moest zijn. Ik dacht dat het goed was om te wisselen met dagen en dacht ook dat dat van mij verwacht werd. Ik bewoog jaren mee met agenda's en wensen van collega'. Een vergadering op woensdagmiddag (mijn vrije dag)? 'Oh, geen probleem. Ik kom wel even'. En als het niet lukt om de dag te compenseren? 'Oh, pech gehad, jammer dan'! Niemand droeg mij op om op mijn vrije dag te werken. Niemand verwachtte dat van mij. Ik had het zelf bedacht. 

Afgelopen winter liep ik vast. Ik kreeg steeds meer last van hyperventilatie en kreeg ook nog eens een vervelend verkoudheidsvirus (half Nederland trouwens). Ik kwakkelde en belandde bij een longarts en een haptonoom.

Door de haptotherapie heb ik geleerd dat ik kan voelen wat ik wil. Ik denk nu beter na wanneer mij iets gevraagd wordt. Ik ren nu niet meer overal achteraan. Ik durf nu gerust ' nee' te zeggen op een verzoek of uitnodiging voor een voorstelling of een feestje. Het gejakker van anderen valt mij ook steeds meer op. Ik kies nu bewuster. 

Een advies van de haptonoom is om wat liever voor mijzelf te zijn. Mezelf verwennen. Ik heb een jasje gekocht waarvan ik een blij gevoel krijg als ik het draag. Ik heb een bodymilk gekocht met een heerlijk geurtje. Een glas wijn drinken uit een mooi glas van kristal. Met dit " mijzelf eens verwennen" moet ik wel een drempel over. Ik blijf me afvragen: 'heb ik het echt nodig' en 'doe ik een ander nu niet tekort door voor mijzelf te kiezen'?

Een andere positieve opbrengst van mijn therapie is dat ik mijzelf wil aanleren dat ik minder 'moet' maar dat ik ' wil' en 'kan'.

Het voelt heel anders wanneer je zegt: 'ik moet de kast vandaag opruimen' dan 'ik wil een opgeruimde kast'. Ik heb dit een paar weken geleden toegepast in mijn werk tijdens een beoordelingsgesprek. Het gesprek verloopt echt heel anders wanneer je uitgaat van wat je kunt en wat je wilt.

Na het gesprek kreeg ik een compliment van mijn leidinggevende. Hij vond het prettig samenwerken nu ik duidelijker aangeef wanneer ik wel of juist niet beschikbaar ben. Hij vond het gesprek nu ook positiever verlopen dan voorheen omdat ik duidelijker ben over mijn wensen. 

Datgene wat ik de afgelopen maanden heb geleerd en toegepast zijn geen schokkende nieuwe inzichten. Ik wist het wel maar blijkbaar dringt het nu pas door.

Al die "zelfverwennerij" loopt op financieel gebied wel wat uit de hand. Ik moet eerlijk zeggen dat ik op het moment even het overzicht kwijt ben. De focus gaat blijkbaar even een andere richting uit.

Wel heb ik natuurlijk weer een weekmenu in elkaar gedraaid, komt ie:

Vrijdag: barbecue - vanwege het zonnige weer van gisteren

Zaterdag: bruine bonensoep en een broodje

Zondag: vermicellisoep

Maandag: kipstoofpotje (uit de slowcooker) met rijst en boontjes

Dinsdag: schnitzel met topping, aardappeltjes en sla

Woensdag: slavink met gekookte aardappel en worteltjes en doperwten

Donderdag: kip cordon bleu met aardappelschijfjes en rabarbermoes